در دوری لذتی است که در با هم بودن نیست

چون در با هم بودن ترس از فراق است

و در دوری شوق دیدار

----------

می خواستم تصویر با تو بودن را نقاشی کنم

دیدم فاصله بینمان در ورق جا نمی شود

کمی نزدیکتر بیا

می خواهم با تو بودن را حس کنم

دور که می شوم نزدیکتر می آید

نزدیک که می شوم دورتر می رود

انگار که این فاصله همیشه باید به شکلی رعایت شود

----------

زمستان است

و من شنیده ام روزها کوتاه تر می شوند

ولى . . .

نمیدانم چرا دارند این روزها

هى بلندتر می شوند

بى تو

کفش هم اگر تنگ باشد زخم می کند

وای به حال دل من از دوری تو

----------

خوش به حال فرهاد

که تلخ ترین خاطره زندگی اش هم شیرین بود

از آزمایشگاه عشق میآیم

گروه خونی ام “تو” ی مثبت است !

----------

هزار بار هم از این دنده به آن دنده شوی فایده ندارد

این تخت خواب “آغوش” کم دارد

فراموش کردنت کار آسانی است

کافی است دراز بکشم ، چشمهایم را ببندم و نفس نکشم

----------

هواشناسی اعلام کرد

آغوشت برای همیشه  گرم است

کسی که احساسات ِ تو رو بازی می گیره و تنهات میذاره

چند قدم اونورتر زیر ِ پایِ کسی دیگه داره لِه می شه

شک نکن . . .

----------

هرکس جای من بود ، می بُرید

اما من هنوز می دوزم ، چشم امید به راه

از “ماندن” که چیزی نمیدانی

لااقل درست ” رفتن” را یاد بگیر

----------

گفته بودند که گنج در ویرانه هاست

راست گفتند چون وجودت در دل ویران ماست

گاهی مرا یاد کن

من همانم که اگر ساعتی از من بیخبر بودی

آسمان را به زمین میدوختی

----------

تقصیر تو نیست!

همیشه همین گونه بوده

برو اما من پشت سرت دست نه

دل تکان می دهم

حریقی به جانم زدی با نگاهت

دلم را ربودی تو با روی ماهت

سیاهی برفت از تمام جهان

چو دیدم به یک لحظه چشم سیاهت

----------

گاهی “دوست داشتن” پنهان بماند قشنگ تر است

دوست داشتن را باید کشف کرد

درک کرد ، و از آن لذت برد

چرا گریه ام نمی گیره

مگه قلب من از سنگه

خدایا من کجا می رم؟

کجای این جاده دلتنگه

----------

آدما خنده هاشون همیشه از دل خوشی نیست

گاهی شکستن دلی کمتر از آدم کشی نیست

گاهی دل اینقدر تنگ میشه که گریه هم کم میاره

یه جمله ی ساده گاهی چقدر واست غم میاره